Jouw sociale connectie met een ander toont onbewust méér dan je denkt

Waarom? De ander is een reflectie van wie jij bent, vanuit jouw kernwaarden, geloofsysteem, manier van zijn, hoe jij je leven leeft en onderneemt. Een relatie met iemand waar jij ‘een ambassadeur’ voor kunt zijn en visa versa – dat is hier de sleutel in de verbinding met een ander. Wie en wat jij wilt aantrekken in relaties straal je uit met je pauwenveren.

Dit schrijven komt spontaan in me op, doordat ik een vraag kreeg op Linkedin van een persoon aan wie ik een connectieverzoek had gestuurd, iemand die ik inderdaad niet in levende lijve ken. Hij vroeg ‘Waarom zou ik met jou gaan connecten? Ik ben namelijk gelinkt met alle mensen die ik ken en ik ken jou niet, en ik link niet om het linken zelf’.

Mijn antwoord terug: ‘De reden dat ik je een verzoek heb gestuurd is dat je voorbij kwam in aanverwante linkmogelijkheden. Ik las in je profiel jouw inzet met passie voor Fries erfgoed, de watersport en je unieke inzet vanuit verbinding met mensen. Dat zijn persoonlijke eigenschappen waar ik graag een connectie mee maak. Wat de toekomst brengt weet ik ook niet. Echter weet ik uit ervaring dat een uitgebreid netwerk om je heen een goede basis is om in contact te komen met mensen die je eerst nog niet kende. Het maakt je werkveld breder, haalt je uit vaste stramienen. Dank nogmaals voor je vraag, voel je vrij of je wilt connecten of niet, no hard feelings. Ik houdt juist van de oprechtheid in de mens, fijne dag, groet Siska’

Waarop ik een reactie terug ontvang, samen met een acceptatie: ‘Dank voor je reactie en uitleg. Ben sowieso niet iemand van vaste stramienen. Maar ik hou graag wel de regie over mijn contacten op sociale netwerken. Je hebt in ieder geval er voor gezorgd dat ik weet dat je bestaat en ik heb ongeveer een beeld wie je bent en wat je doet. Maar echt kennen…. wie weet gaat dat nog komen. Succes met alles wat je doet.’

Graag deel ik mijn opvolgende inzicht rondom dit ‘virtuele gesprek’, want wat is hier in mijn beleving de essentie om een connectie aan te gaan?

De paringsdans met pauwenveren

Eigenlijk zit ik hier met een glimlach, want hoeveel mensen kennen we nu écht? Ken jij jezelf door en door, ken jij je eigen drijfveren?
Mensen die zeggen mij te kennen, ook al ben ik nog zo open in mijn communicatie, beseffen niet dat ik nog lang niet alles heb getoond, want ik besef mijn eigen diepe oceaan en grootse heelal om mij heen, waarbij ikzelf heb mogen inzien dat hoe meer ik ben gaan weten, hoe meer ik ben gaan beseffen hoeveel ik niet weet.
Waarschijnlijk wordt er met het woord ‘kennen‘ iets anders bedoeld en heeft een linkje met het woord ‘regie’: Als je gekoppeld gezien wordt (in verbinding met een ander) door de buitenwereld met een persoon die je nog niet goed kent, wat wordt er dan van je gevonden? Welk ‘imago’ heeft die (nog niet zo goed kennende) persoon eigenlijk? Is deze betrouwbaar en oprecht? En, wat doet dit jouw MIJN IMAGO… Oftewel: een totale focus naar de buitenkant. Interessante gewaarwording. Gezien en gezien worden. Wordt ons niet verteld en geadviseerd bij zakelijke relaties ons te verbinden met onze idolen, mensen die wij als onze helden en een inspiratiebron zien? Maar anderzijds: waarom zouden zij met hún fans of volgers willen linken, wat zegt dat over hen?

Je relatie met iemand of iets zegt meer dan je vaak beseft

Het is net als met liefdes- en vriendschapsrelaties; de loskoppeling gebeurd als iemand gedrag vertoond waar men het niet (meer) eens is met elkaar. Het is niet meer congruent. Alsof jij een verantwoording hebt af te leggen voor de daden van een ander. Vriendschap heeft een ontvriend-knop, familie is een bloedband, die kun je negeren, maar blijft altijd bestaan. Loskoppeling is zeker nodig als ze je niet meer dienen of je afremmen in jezelf Zijn, wat ik ook wel de Sluipmoordenaar van onze dromen noem.
 
Dat vriendschappen, die soms wel meer dan 20 jaar hebben geduurd, kan soms abrupt stoppen omdat je je hart gaat volgen bijvoorbeeld, omdat je wakker bent geworden in ‘de poppenkast’ van het leven en dat je daarom je lang geleefde leugen naar je eigen hart wilt gaan afbreken. Of dat je door je eigen zelfonderzoek te bewust aan het worden bent in hún beleving en deze mensen je niet meer gaan snappen (je groeit uit elkaar). Ja, dan ontstaat er vaak een loskoppeling. Soms geleidelijk, soms abrupt.
 
Wat ik je heel graag wil meegeven als jij voelt iemand te moeten laten gaan, waar je lange tijd je leven mee hebt gedeeld, doe het dan niet abrupt en zwijgend, maar geef deze persoon een dankjewel voor alle jaren die je samen hebben gedeeld, ze waren waardevol voor je. Geef aan ‘Ik hou van je, ik respecteer je om wie jij bent, echter heb ik nu even een eigen pad te bewandelen, zonder jou.‘ Hiermee blijf je in verbinding, in respect naar die ander. In je hart, zonder fystiek met die persoon te zijn is al helend).

Hoe ben je vindbaar in sociale netwerken als je je alleen gaat openen als je iemand al persoonlijk kent en hierbj angst voor ‘de onbekende’ in je draagt?

Hierbij heb ik een advies : Toon jezelf voluit! Helemaal! Wees puur, oprecht en trouw aan je eigen hart. Als je dan een nieuwe kennismaking krijgt, heb je niets te verbergen, je toont jezelf en staat geworteld in je kracht. De ander kan zo kiezen of deze met jou wil connecten, waarop jij dan kunt aangeven ‘Toon jezelf, dan kan ik besluiten of ik met jou wil connecten’.

Het is en blijft de paringsdans van het leven, waarbij we pauwenveren als een Personal Branding tool gebruiken

Laten jouw pauwenveren pure en oprechte veren zijn, vanuit de diepte, vanuit je eigen nederigheid. Niet om te verleiden en te grijpen, niet om iets meer te zijn dan je werkelijk bent, of iets af te dekken wat een ander zou kunnen afkeuren. Laten het pauwenveren zijn in de vrijheid van je eigen Zijn, je eigen levensadem.

Daar mag pure creatie zijn…

Ik wens je fijne en oprechte connecties toe.

In liefde,

Siska