Wanneer ben je op de verkeerde plaats aan het zoeken?

‘Je kunt geen melk halen in het huis van een ram’.
Soms zoek je wanhopig, als een dwaas, kom je in situaties waar je niets hebt te zoeken, zoals de eend in huis rondfladdert, in de boter beland, in de meelton valt etc…. Het ziet eruit als een domoor. Jungianen gebruiken dit woord om de onschuldige dwaas in sprookjes aan te duiden die zich aan het eind bijna altijd door zijn moeilijkheden heen slaat.

Het eendje had niets in dat huis te zoeken en tjeetje, enthousiaste kinderen achter je aan, zo driest en onbezonnen, de vrouw met de bezem die je opjaagt.. Dat is gewoon chaos…

Het eendje is op zoek waar het bij hoort en rust kan vinden.
Wij hebben ons als mens wel te gedragen en fatsoenlijk gedrag te vertonen. We hebben hier waakzaam te zijn om niet tot elke prijs ergens bij te willen horen, want dat zou de band met het Wilde Hart verbreken. In plaats van een vitale vrouw heb je dan een aardige vrouw zonder klauwen. Dan heb je een welgemanierd, welmenende, nerveuze vrouw die o zo haar best doet om braaf te zijn.

Nee, het is beter, eleganter en veel bezielder om precies te zijn wat je bent en zoals je bent en de andere schepsels ook te laten zijn wat ze zijn.

Innerlijk bevroren, bevroren creativiteit

Je kunt dus op verschillende manieren op een verbanning reageren.

Het eendje bevriest in de vijver. Symbool voor hoe we innerlijk kunnen bevriezen. Bevriezen is het ergste dat een mens kan doen. Ijzigheid is de doodskus voor de creativiteit, relaties, het leven zelf. Sommige vrouwen doen het alsof een hele prestatie is dat ze koud zijn. Dat is niet zo. Het is een daad van defensieve woede.

Archetypisch betekent koud zijn: zonder gevoel zijn.
Als een mens bevroren is, betekent dit dat hij opzettelijke zonder gevoel is, met name tegenover zichzelf, maar ook en soms vooral tegenover anderen.
Het is een mechanisme tegen zelfbescherming. Het is echter hard voor de psyche van de ziel! De ziel kan alleen maar reageren op warmte! Een ijzige houding zal het creatieve vuur van elk mens doven. Het zal de creatieve functie remmen.

Hoe kan het ijs worden gebroken?
Hoe kan de ziel uit de vrieskou bevrijd worden?

Schrijvers, schilders en kunstenaars kunnen een blokkade hebben. Ze kunnen kun werk helemaal afkraken, hoeveel ze ook snakken om te creëren… Hier is de oplossing: DOEN! Doorgaan! De pen oppakken en gewoon bewegen, niet zeuren. Wees voor de verandering hard voor jezelf. Dansers, dans! Wat in beweging is bevriest meestal niet!

In het verhaal is er een voorbijgaande boer die het eendje uit het ijs bevrijd.
Diegene die ons psychisch uit het ijs bevrijd, is niet perse iemand bij wie we horen. Het kan een magische maar kortstondige gebeurtenis zijn. Een vriendelijke daad van een voorbijgaande vreemdeling.

Voedsel voor de ziel verschijnt hier uit het niets. We kunnen verbaast achter blijven, maar intens dankbaar. Iets simpels kan een kortstondig ogenblik van rust en ontspanning geven.

Hier wordt ons een geheime doorgang geschonken, een schuilplaats of een ontspanningsroute. Deze gebeurtenis kan ons weer op de goede weg brengen, naar de volgende stap, een volgende fase waarin we de kracht van de balling leren.

Een zonnestraal voor een ander zijn
Een vriendelijke glimlach aan een onbekende voorbijganger, even die helpende hand in een winkel geven; het zijn de hele kleine gebaren die wij aan iemand kunnen geven… Zonder dat we hoeven beseffen hoe de ander hier een vreugdemoment aan beleefd…. We zijn hier de vriendelijke hulpbehoevende spirit…. Als je zelf hebt ervaren hoe iemand je in een oogwenk, als magie, vanuit een verrassende hoek een zonnestraal aanreikt, ga je het ook voor een ander zijn…. Zonder verwachting, zonder verder iets te verwachten….

Wat voor geschenk draagt de verbanning is zich?

Heb jij je geprobeerd aan te passen, maar is dat niet gelukt? Dan heb je waarschijnlijk geluk gehad. Je bent dan misschien wel een soort van balling, maar je hebt je ziel beschermd. Als het je niet slaagt om je aan te passen, wordt je tegelijkertijd in de armen van psychische en ware verwanten gedreven. Denk aan een cursus, workshop, kunstvorm, hobby of een groep mensen is. De plek waar je je begrepen voelt.

Het is erger om ergens te blijven waar je helemaal niet op je plaats bent dan om een poosje verdwaald rond te dolen op zoek naar verwanten van psyche en ziel die je nodig hebt.

Het is nooit verkeerd om te zoeken wat je nodig hebt. Nooit!

Al het wringen en worstelen levert iets nuttigs op. Iets in het eendje wordt gehard, wordt sterk gemaakt door zijn verbanning. Niemand zouden we deze situatie toewensen. Echter het effect is te vergelijken met zuivere natuurlijke koolstof die onder druk diamanten laat ontstaan – ze leidt uiteindelijk tot een grote helderheid en klaarheid van de psyche.

Alchemie die lood omzet tot goud, innerlijk goud!

Ballingschap doe je niet voor je plezier. Toch is er een groot geschenk: door het slaan worden de zwakke plekken verwijderd, gezeur verdwijnt, scherp inzicht wordt bevorderd, intuïtie versterkt, en het vermogen tot heldere waarneming en er wordt iets gewekt dat een ‘insider’ nooit kan bereiken.

De psyche kan de verbanning heel goed verdragen. Ze doet ons nog meer verlangen naar de bevrijding van onze eigen ware natuur en vervult ons met de behoefte aan een cultuur die daarbij past. Dit verlangen, deze behoefte , drijft ons voort. Het zorgt ervoor dat we blijven zoeken.

Als ze de cultuur niet kan vinden die haar stimuleert, besluit ze meestal deze zelf te creëren. En dat is goed, want zij die vormt, zullen er op een dag op raadselachtige wijze anderen arriveren die lang gezocht hebben en enthousiast uitroepen dat dit precies is waar ze altijd naar op zoek zijn geweest.

Ongekamde katten en de schele kippen van de wereld

Wie verwacht er van een kip dat deze kan zwemmen?
Wie verwacht er van een kat dat deze van water houdt?

Invullingen zijn zomaar gemaakt. Verontschuldigingen voor wat we niet zijn ook. Je eigen ruimte innemen gaat met excuses. ‘Nee, bedankt’ zeggen is gelijk aan je ruimte innemen. Is ons niet meegegeven dat dit onfatsoenlijk is? Dat je dan eigenwijs bent?

Het is als het verplichte handje en zoentje geven wat er van kinderen gevraagd wordt, ook als ze aangeven het niet fijn te vinden.

Er is niets verkeerd aan eenden, of aan zwanen. Zij zijn gewoon zoals ze zijn. Stel dat jij door een muizenmens was opgevoed en dan blijkt dat je toch een zwaan bent? Wat als er van je wordt gevraagd als een muis te doen? Zou je dan niet het ongelukkigste schepsel ter wereld zijn?

Als het lelijke jonge eendje niet bemoederd is, zijn haar instincten niet scherp getraind zoals dierenmoeders hun jongen leren jagen en waar ze voor moeten oppassen. Een dierenmoeder zal haar jongen geen vriendjes laten zijn met het gevaar – de roofdieren!

Toch is er hoop. De balling geeft nooit op. Ze blijft doorgaan tot ze de gids, het spoor, de weg vindt, tot ze haar thuis vindt. Totdat ze alle aanwijzingen verwerkt heeft, zal ze weer op een doelbewuste manier doorgaan.
Dan is het verlangen nog bij de club van schele kippen en ongekamde katten te horen helemaal verdwenen!

Ja, dan zijn we op weg naar een Love Rebel, een eigen koers varen!

Voel je je imperfect? IMPERFECTIE is niet anders dan NIET aan het verlangen van een ander voldoen. Je toont je aan de ‘verkeerde persoon’.