De kracht van helende cirkels

– Onderdak gevend aan alles in onszelf –

Als je een groep gelijkgestemden bij elkaar brengt die hun gevoelde pijn en diepe verlangens vanuit hun hongerende ziel niet meer wegduwen en hun Verhalen binnen Verhalen samen delen, dan ontstaat er een hele speciale en intieme sfeer waar rauwe en diepgaande emoties, die vaak tot op het diepst van het bot geschraapt hebben, in het licht van de maan omhuld en verwarmd. Hier stroomt de helende wijsheid vanuit de oermoeder energie. Zij weet dat het noodzaak is om alle vormen van gevoelens een naam van herkenning te geven in de warme schoot van ontvankelijkheid.

In de 13e vertelling uit de serie Verwarmende Verhalen neem ik je graag mee naar de kracht van helende cirkels….

Heel veel luisterplezier, en ik hoor graag je reactie op deze vertelling…

In liefde, Siska

ps. Onder de video staat de tekst uitgeschreven, zodat je ook kunt meelezen indien je wenst….

Je luistert naar de dertiende vertelling met Verhalen binnen Verhalen in het huisje in het wilde bos, waar ik je meeneem naar de schoot van de oermoeder, om in de dalen in je ware creatieve natuur en geboortes gevend aan dat wat er in jouw roept en snakt naar een warme deken van innige onvoorwaardelijke liefde…

Als je een groep gelijkgestemden bij elkaar brengt die hun gevoelde pijn en diepe verlangens vanuit hun hongerende ziel niet meer wegduwen en hun Verhalen binnen Verhalen samen delen, dan ontstaat er een hele speciale en intieme sfeer waar rauwe en diepgaande emoties, die vaak tot op het diepst van het bot geschraapt hebben, in het licht van de maan omhuld en verwarmd. Hier stroomt de helende wijsheid vanuit de oermoeder energie. Zij weet dat het noodzaak is om alle vormen van gevoelens een naam van herkenning te geven in de warme schoot van ontvankelijkheid.

Het is het zalf voor de gepijnigde en eenzame ziel als je met gelijkgestemden in een zachte openheid over je werkelijke verborgen en niet begrepen pijnen kunt spreken. Daar gebeurt de werkelijke heling, de harten gaan open, alles mag stromen, bewaterd door tranen, vanuit herkenning, saamhorigheid, dankbaarheid en de lach die bevrijdt wordt. Zo gloren er nieuwe horizonnen en vinden we onze eigen oplossingen. Zo bevrijden we elkaars ware creatieve natuur. Zo wakkeren we elkaars lichtvonken aan vanuit een diepe liefde.

Het delen onder elkaar dient niet als klaagzang, maar juist als lofzang en zalf voor de levensvonk die onder de boom blijft aankloppen, over het aangroeien van intuïtie en het zetten van littekenstrepen, waar niemand een dader is, waar geen wijsvingers naar buiten worden gericht, maar alles naar binnen gaat, waar een golf van kracht en scherp zien omhoog welt en meer waakzaamheid geactiveerd wordt in de herkenning van valstrikken, klemmen, spinnenwebben en denderende blubberlaarzen in de keuken van het innerlijk huis. Hier wordt niets gesust en afgeremd, maar juist vergroot om het extra goed te doorvoelen, zodat het elke cel in het lijf aanraakt en er een shift gebeurd. Hier borduren we samen eigen kruispunten op onze zwarte rokken waar we onszelf her-inneren, in dat wat ooit was, nu is, en zal Zijn….

Het zorgt ervoor dat het innerlijk Thuis in ons zelf nog meer geëerd en gerespecteerd wordt en dat de wolvenstaarten onder de virtuele rokken verder laat groeien. Er zal steeds meer een neus op worden gehaald voor dat wat leeg, koud en nep is, een vulling van tijd en ruimte die niets meer dient, terwijl het kompas wordt afgestemd op de dingen die bezield zijn, er toe doen, vrij van verwevingen naar anderen zijn en dit alles laat ons onkruid wieden in de innerlijke tuinen. Er wordt getoost op de diepe liefde die door alles heel stroomt en vooral heel veel Jaaaahhhhh’s uitgeademd….

Hier mogen de lijven schudden, bulderen, de gezichten uit de kramp van het fatsoenlijke gezicht gaan ontspannen en alles in een zaligheid laten hangen, in de leegte van warme dekens en omhullingen. Hier wordt ons vruchtvlees als in het binnenste van een oester zachter dan zacht….

Het heeft iets heiligs, iets mystieks, iets rauws en naakt op zielsniveau…

We hebben dit soort Zusters en Broeders nodig, van zij die weten, zij die de inwijdingen voortzetten die nodig zijn om het hart te openen voor de oude Wijze instinctieve natuur die in onze onderbuiken leeft. Je hebt er een beetje moed voor nodig, om je hier in te openen…. Het geschenk zal echter niet in woorden te vangen zijn, maar zoals je vast al door hebt, zeker te voelen….

Het zijn ‘de rode tent’ verzamelingen waar de cyclussen en de seizoenen in ons zelf worden geëerd, waar het rode bloed voor haar vruchtbaarheid staat en de levenskracht die door de aderen en de huid stroomt, zowel in de cyclus waar we als vrouw net als de maan opwellen naar vol, vruchtbaar, om daarna weer de laten gaan wat niet dient in de cyclus van de afnemende maan. Het staat ook voor het bloedvergieten door onderdrukking en manipulatie en het vuur wat er door wordt aangewakkerd.

Elke ziel zal krachtiger worden door diep doorvoelde pijn en afscheiding, want het ligt al geborgen in de ware natuur van het bekken van een vrouw, waar persweeën geboortes geven.

We zijn allen in het bekken van een moederschoot gegroeid en hebben als ziel in een lichaam deze geboorte ervaren. Bij ons allen is de navelstreng doorgeknipt, wat energetisch een diepere impact heeft dan ons ooit is meegegeven… Het kan als een letterlijke loskoppeling van de kosmische Bron ervaren worden, om dan ooit, later, zelf de verbinding weer terug te vinden – door Op Huis te Gaan…… 

Dit is diep grondwerk in de psyche, wat allemaal terug te linken is naar de heelheid die al in ons leeft. Soms denken we dat we aan diggelen liggen, maar in werkelijk zijn we altijd heel gebleven, heel met alles, in de omarming van wat er allemaal in ons aanwezig is.

Het lijkt wel alsof ons is geleerd iets weg te drukken wat er niet mag of kan zijn, om wat voor reden dan ook. Zo hebben we in het ‘Jong zijn’ ergens geleerd om de schaduw in onszelf niet meer te onderzoeken en zo temden we onbewust onze ware kracht.

Echter, nu weet je lief kind – als Oude Wijze in aanleg, of al volledig open gebloeid en ingewijd door de lessen van het leven – dat juist in de schaduw en het donker de baringskrachten wonen, vol transformatiekracht.

Het liefhebben van je eigen demonen en huilende wolven en hen als gids gaan verwelkomen door de donkerste wilde bossen, zijn de stuurknuppels om thuis te komen in je eigen warme Oermoederschoot. We dragen allen de kracht van creatie in onze onderbuik, hier verzamel je van alles, loopt er een poosje mee rond, om het daarna weer los te laten en vanuit een andere energie terug de wereld in te zetten.

Deze oeroude wijsheid dient juist doorgegeven te worden door alle vormen van ervaringen en verhalen te blijven delen, waarbij de diepste pijnen met hun groeilessen en zwarte parels niet verzwegen worden, want juist dit zijn de inwijdingen die waakzaamheid en instinct de juiste voeding geven.

Daarom, voel je gedragen lief kind, hier bij het verwarmende vuur van dit huisje…

Als je je ooit hebt afgevraagd welke dienstbaarheid jij aan de wereld kunt schenken, of wat voor missie je in je leven hebt te volbrengen, dan besef je nu misschien beetje bij beetje dat rauwe openheid met alles wat er in jouw leeft, in je hele pure zijnsessentie, wel eens de allergrootste bijdrage kan zijn, op zielsniveau… voorbij alle rollen, status quo’s, behaalde diploma’s en certificaten…. Hoe meer jij je hierin opent, hoe meer gelijkgestemde zielen jij op je pad gaat ontmoeten waar jij je thuis én veilig gaat voelen met alles wat er wil zijn, en is….

In deze liefde….

Amay…