In mijn levensreis heb ik reeds vele Wilde Wieven mogen ontmoeten, zij die zijn losgebroken uit oude structuren en relaties; zij hebben zich ont-haakt.

Het is bijzonder om te horen wat hen deed luisteren naar het Wilde Hart, wat hen op weg deed gaan zonder te weten hoe het zich zou gaan vormen. Ik heb het opgetekend en wie weet herken je jezelf erin, of raak je geïnspireerd om vooral je innerlijke roep te gaan volgen.

Wilde Wieven zijn stuk voor stuk een innerlijke roep gaan volgen door alle mistige velden en onzekerheden heen, ze gingen paadjes bewandelen waar ze nog nooit eerder geweest waren.


De kenmerken van Wilde Wieven
Kenmerkend is dat ze hun schaduwkanten gingen omarmen en zichzelf gingen bevrijden van schuldgevoelens die ze zichzelf ooit hadden aangepraat. Morele wetten en waarden werden losgelaten, het dragen van het gelukkige gevoel van een ander koppelden ze los. Het is een generatie die oude vrouwenlijnen heelt door ‘iets‘ te gaan stoppen. Dit is wat ze ook zo benoemen. ‘Bij mij stopt het en ik voel dat ik dit heb te doen’. Hier doen ze alles voor, laten hun zelfgebouwde imago los en geven zich over vanuit een nederige buiging om hun eigen hart te gaan volgen. Ze ervaren allemaal magie op hun weg. Ze krijgen meer heldere dromen, voelen hun eigen emoties meer en meer en gaan steeds dieper varen op hun innerlijk kompas. Ze gaan zien dat dit kompas hen altijd al de juiste signalen gaf, wat ze echter negeerden, omdat ze het belang van iets buiten zichzelf hoger achtten. Ze blikken terug over hun landkaart en zien in hoe ze uit hun eigen wilde instinctieve hart zijn gerukt terwijl ze er zelf bij waren. Ze zijn gestart met her-inneren.

De keuze om de eigen regie op te gaan pakken is dan de enigste weg
Ze geven niemand nog de schuld van hun eigen slachtofferschap, ze stoppen met verwijten en weten dat ze iets hebben te doen: hun wilde hart gaan volgen. Ze doorzien de maskers, verborgen pijn en schilden bij anderen én de prachtige ziel daar achter. Echter kiezen ze ervoor om het ego-deel van de ander daar te laten en de levenslessen in het eigen tempo bij die ander te laten. Ze zijn gestopt met dragen, zorgen en openbreken terwijl die ander er helemaal niet klaar voor is. Zo worden ze een gewonde heler die eerst haar eigen hart en zielewonden heelt en daarna een ‘Gatekeeper’ (deuren opener) kan zijn via hun eigen creatiestroom en gewijzigde carrière.

Deze Wilde Wieven zijn in hun eigen meesterschap gestapt:
hun Maagdelijkheid hebben ze zelf teruggehaald.
Ooit hebben ze zichzelf zo weggegeven voor ‘de liefde in al haar facetten’
en nu staan ze opnieuw in hun eigen heiligheid – en houden ze zichzelf veilig.

Niet iedereen kan dit soort type vrouw ‘verdragen’, alsof er triggers worden aangeraakt die men niet wil voelen. Anderzijds zijn ze een magneet voor vrouwen die daar ook heen willen, hoe spannend en eng ze het ook vinden. Ze ruiken de Wilde Wolvenhuid, het is voedsel voor de roep van hun ziel, hun wildheid en ware natuur die aan het wakker trillen is. Het laat hun verloren delen rammelen als de vergeten botten van hun oorspronkelijke staat van zijn.

Voor iedereen is er een tijd, en als deze tijd is aangebroken, verdwijnt de lineaire tijd

Dan is er alleen nog de innerlijke klok, die meebeweegt op de golven van eb en vloed, de dans met de wolven in het maanlicht, het laten meevoeren op de wind, het zingen van hartsliederen in schemerige bossen en door het hoge gras van weidse velden.

Ze hebben geen mannen nodig om zich te laten beminnen. Zoals ze vele vragen krijgen over hun eigen Single zijn met de niet uitgesproken vraag ‘Mis je de sex niet?’ Dan lachen de harten en gaan de buiken schudden. Ze hebben een totaal andere visie op het ervaren van de seksuele stroom en hebben geen mannen nodig om dit in hen te laten beroeren. Zij hebben zich geopend voor hun eigen levensvuur, hun essentie die onder de pan van hun eigen soep brandt. Ze hebben ze niet nodig en zijn juist daardoor óf aantrekkelijk of afstotelijk. Het deert ze niet, want zij weten waar ze zich voor willen openen, hoe hun wilde partner op hun weg mag komen, in een eigen teruggevonden maagdelijkheid en mannelijkheid, helemaal thuis in zijn eigen levensstroom, niets hoeven halend, maar juist alles vanuit deze stroom willen delen. Zij weten:

Daar stroomt de beminning van het leven zelf,
daar woont de vrijheid van het Wilde Hart,
waar alles mag zijn in haar imperfectie en
juist daardoor in pure schoonheid aanwezig is.

Daar leeft de lach van het grote hart.

De lokroep van de sirenes*
Zij die willen halen en grijpen komen op ‘de lokroep van de Sirenes’ af, de vrouwen die hun liederen op de rotsen langs de kust zingen. Een ieder die de lust en begeerte als stuurkracht gebruikt zal met schip en muis vergaan voor de kust. Hij zal afdalen in zijn donkere grotten met de kans om licht te laten schijnen op zijn eigen drijfveren. De een zal met zijn staart tussen de benen verdwijnen, een ander zal zijn innerlijk kompas gaan gebruiken om nieuwe en nog onbekende wegen te vinden, het getij en de golfslag te gaan onderzoeken om zo uiteindelijk de rotsen te bereiken. Hij zal als een held (ware wilde man) onthaald worden door de Wilde Wieven en hun Sirenes zullen een jubellach laten horen.

‘Wilde Wieven’ komen boven het water tevoorschijn als de kou (liefdeloosheid) het warme land aanraakt. Ze verschijnen als witte slierten in je dromen. Ze kunnen je zomaar wakker kussen in je ware aard… daar waar je wilde wolvenhart kan ademen….. Indien je dit niet wilt, blijf dan waar je bent en verroer je niet….


)* Rodin heeft een beeld gemaakt van de Sirenes, hier heb ik de symboliek uitgehaald

Over Siska Kroondijk:
Siska is haar hele leven al een creator geweest en een vrije ziel die haar eigen weg bewandelende. Op een punt in haar leven ontdekte ze hoe ze haar wilde hart liet temmen, wat als een stille sluipmoordenaar haar leven was binnengeslopen… Dit ‘wakker worden’ gebeurde doordat de noodzaak om de pony van haar dochter, Quinta, te redden van het doodsvonnis, zwaarder tilde dan de angst om verkettert en verstoten te worden. Het zette haar open voor healing op afstand door een dierentolk. Zij ging de stem van Quinta, het dierenrijk en de kosmos horen. Wakker gekust in haar wilde ziel, werd ze zelf dierentolk en energetisch genezer en volgde vele trainingen om haar brein te onthaken uit oude structuren en geloofssystemen. Ze onderging duizend-doden ritten om haar roep te gaan volgen en haar ego-delen te laten afsterven, offerde haar succesvolle carrière op als designer, fotograaf, branding expert en model, naast haar grote zelfgebouwde droom landhuis met paardenstallen en eigen atelier, om een nieuwe weg te gaan bewandelen als een bevrijd pionier, aangestuurd door de stem van de paardenzielen.
Elke keer als ze wilde stoppen met ‘het leven van haar roeping’ kwam er een paard (spirit) in haar leven die tot haar sprak en nieuw doorzettingsvermogen aanwakkerde, haar wilde ziel voeding gevend en haar terug op koers bracht. Ondanks dat ze diep in de schulden zat, gaf ze al haar geld en energie om het voedsel voor haar ziel tot zich te nemen.
Ze heeft haar oeroude wijsheid teruggehaald in elk cel van haar lijf, om deze in alle zachtheid als inspirator via storytelling, bezield design, krachtillustraties, kunstwerken, fotografie en al haar verhalen als elixer te verspreiden voor hen die het altijd al hebben gezocht. Haar noodzaak om het Wilde Hart vol bezieling te gaan leven is een geschenk geworden voor velen. Als je je afvraagt waarom ze paarden in al haar vertellingen gebruikt, is dit een van de redenen, want zij ademen in haar wilde schoonheid, gedragen in het Wilde instinctieve Hart. Zij hebben haar een Soulsurfer gemaakt, in hart en nieren….
.