Thuiskomen is een groot en diep verlangen in ons allemaal.

Het warme nest van veiligheid, waar alles mag zijn, waar een lach en een traan samen kunnen zijn, waar je alles van je af mag laten glijden in de zachte kussens om je heen, bij het warme knetterende verwarmende haardvuur, waar je je mag laten vallen en wetende dat je wordt opgevangen, de schommelstoel op de veranda en het altijd vertrouwde en toch veranderende uitzicht, waar de zon in je opkomt en ‘s nachts slaapt onder de sterrenhemel in het badende zachte licht van de maan ….. De plek waar je mag Zijn…

Home is where the heart is…

Wat heb ik dat thuis buiten mezelf gezocht, in de afhankelijkheid naar anderen; en hierin was ik niet de enigste…

Hoe ver dien je op reis te gaan om je thuis te vinden?

Het altijd op zoek zijn, buiten jezelf, een verlangen neerleggen bij een ander waarvan je hoopt dat deze je opvangt als je valt, die je diepe emoties in een flits kan lezen, die jou meer begrijpt dan dat jezelf doet, aan een half woord genoeg heeft, je steun en toeverlaat is en er altijd voor je is, die altijd op het juiste moment een belletje doet, zo attent is en je constant verwarmd met volle aandacht….

Iedereen zal je teleurstellen, het is namelijk een onmogelijke taak dit allemaal van iemand anders te vragen – buiten jezelf.

En daar lopen we dan, teleurgesteld op het pad van ons leven…
We verlangen, we hopen, we klagen, we leven in een illusie, we voelen ons onbegrepen, we dromen groot in wat een ander ons kan geven….

Zoals we onszelf laten kneden naar een ideaal verlangen van een ander, kneden we dus zelf ook een ideaal beeld naar een ander.

Ik heb ook begrip voor mezelf buiten mezelf gezocht, ik wilde zo graag erkend worden door mensen buiten mij en dan vooral mijn dierbaren om me heen. Echter projecteerde ik daarmee gelijk ook een verlangen bij ze neer: dat zij mij dus gingen erkennen. De teleurstelling was bij mij elke keer groot als ze dat niet deden. Dat botste met mijn verlangen….. Echt een hele interessante ontmoeting in mijn eigen denkgedrag!
Ik kan denken dat een ander iets van mij verlangt – wat dus botst – en verlang iets anders terug! Dat botst ook! Het is een heerlijk pingpong spelletje waar geen winnaars zullen zijn!

De sluier van de illusie omhoog halen

Wat doet het met mij als iemand mij wil kneden naar iets wat ik niet ben?
Wat doet het met de ander als ik die wil kneden naar iets wat deze persoon niet is?

Pas als je durft te voelen wat je eigenlijk aan het doen bent, kun je het stuur gaan oppakken in een andere richting: naar binnen.

Vragen stellen helpt helderheid brengen:
Hoe wil ik mij voelen?
Wat voor gevoel geef ik die ander (werkelijk)?
Wat voor gevoel hoop ik via die ander te ontvangen?
Is het terecht wat ik van die ander verlang?
Kan ik het ook aan mezelf geven?
Hoe zou het zijn als ik het aan mezelf ga geven?
Hoe zou het voelen als ik het verlangen ga laten varen?
Hoe zou het zijn als ik mijn eigen zachte koers ga varen?
Hoe zou het zijn als ik die ander vrij laat in wie deze is?
Stap ik dan ook in mijn eigen vrijheid?

Zoals ik vaak zeg: Just show up as you truly are, so I can choose…

Oftewel: Laat je helemaal zien, in wie jij bent, dan kan ik kiezen in hoeverre ik jou dichter bij mij laat.
Het draagt een onbevooroordeeld gevoel naar die ander toe. Een keuzevrijheid. Naar die ander – en ook naar mezelf.

Verlangen in de vele relaties

Een klein maar heel essentieel voorbeeld is het verlangen van een ideale kind-ouder relatie. We willen zo graag begrepen worden, ondersteunt worden, erkend worden als het mooie kind wat we zijn. Wij voelen dat onze ouder iets van ons verlangt, maar wij verlangen zelf ook iets! We hopen ook dat zij de perfecte ouder voor ons zijn! Dat ze ons helemaal begrijpen, ondersteunen, helpen groeien, ons bewonderen, ons omarmen. Dat ze ons excuses aanbieden voor hoe ze ons hebben gevormd door (onbewuste) pijn in onze jeugd, we hopen dat ze gaan inzien dat het anders had gekund, we hopen dat ze spijt gaan betuigen. Waarmee we dus het verlangen kneden dat ze iets gaan doen om ons gevoel te behagen. Het geknede verlangen…..

Wat wij hebben ervaren als kind hoeft helemaal niet bij de ouder te leven. Integendeel! Als wij niets uitspreken, onder woorden brengen (zonder verwijten en beschuldigingen), kunnen ze niet weten wat er in ons omgaat. We hebben het te delen met de juiste persoon. We hebben ons kwetsbaar op te stellen. Iemand in onwetendheid laten en ondertussen hopen op begrip is onmogelijk…. Je creëert daarmee de poppenkast. Denk aan jezelf, draai het om, zet jezelf in deze situatie, verplaats je in die persoon en je zult beseffen dat je niet kunt invullen hoe een ander denkt en voelt.

Dit geldt als metafoor voor elke soort relatie: liefdesrelaties, zakenrelaties, vriendschapsrelaties….

We dragen allemaal onze eigen gekleurde brillenglazen.
We hebben allemaal ons eigen unieke uitzicht.

Blijven hopen – en dus verlangen – dat die ander het verlangen loslaat ‘hoe wij zouden dienen te zijn’, zijn we hier zelf de kneder van een illusie. We leggen de verantwoordelijkheid dan nog steeds buiten ons zelf….

De omdraaiing gebeurt als je zelf het stuur oppakt en je eigen verantwoordelijkheid oppakt. Het geeft een ongelooflijke vrijheid als je dit gaat inzien en durft te gaan voelen. Het is de poort naar een samenzijn waarin je de ander in een nieuw licht kunt gaan erkennen en laten zijn. Je laat die ander ‘authentiek zijn’ en je kiest er zelf voor ‘authentiek te zijn’….

Just be you & I will be me

De marionet van het leven

Als ik dan terugblik naar het gevoel van een marionet van het leven zijn, waarbij ik koorden voelde via de verlangens van een ander, zijn die koorden visaversa ook verlangens die ik op een ander projecteerde. Ik liet mezelf vastzetten. Het ‘pingpong spel’ van koorden.

Ik stond liefdeloosheid toe naar mezelf. Ik liet mezelf teleurstellen, omdat ik iets verlangde wat niet haalbaar was – ik legde een onmogelijke taak bij een ander neer.

Het is een keuze om geen enkel verlangen meer buiten jezelf te plaatsen.
Het geeft ruimte om je eigen nestje te bouwen en thuis te komen.
Zo kun je overal Zijn.

In de Liefde – vanuit mijn thuis,